Introductie van polyurethaankit

1. Gebruik katoengaren om stof, olie en water op het oppervlak van het gelijmde deel te verwijderen. Als het oppervlak gemakkelijk af te pellen en te roesten is, moet het van tevoren met een metalen borstel worden verwijderd. Indien nodig kunt u het oppervlak ook afvegen met organische oplosmiddelen zoals alcohol en aceton.
2. Afhankelijk van de vorm van het constructiedeel, snijdt u de punt van de kit in een bepaalde vorm en grootte en brengt u de lijm aan op het constructiedeel met een handmatig of pneumatisch lijmpistool.
3. Egalisatie- en afwerkingswerkzaamheden binnen de droogtijd van het oppervlak uitvoeren. De onderdelen met bijzonder strenge oppervlakte-eisen moeten aan beide zijden van het gelijmde deel worden afgedekt met beschermtape en na het schrapen worden afgepeld. Als u per ongeluk het niet-constructiedeel vervuilt, veegt u het af met een katoenen doek gedrenkt in alcohol.

De belangrijkste toepassing van polyurethaankit is civieltechnische en bouwnijverheid, transportindustrie enzovoort. In Japan bijvoorbeeld wordt ongeveer 75 tot 80% van de polyurethaankitten gebruikt in de bouw, 15% wordt gebruikt in auto's, machinebouw, enz., en 5% wordt gebruikt in de civiele techniek en andere gebieden.
Specifieke toepassingen in de bouw zijn onder meer: het verbinden van geprefabriceerd beton en andere bouwmaterialen en het opvullen en afdichten van bouwvoegen, het afdichten en breeuwen rond de houten kozijnen van deuren en ramen en het beton tussen de wanden, en het plakken van lichtgewicht constructies (zoals vliesgevels) op gebouwen. Kitten, waterdicht afdichten van balkons, zwembaden, badkamers en andere voorzieningen, afdichten van airconditioning en andere systeemaansluitingen, afdichten van isolerende dubbele beglazing en isoleren van raamkozijnen, etc.
De toepassingen van polyurethaankitten in auto's zijn onder meer: montage en afdichting van ramen (voornamelijk voorruiten) en montage van carrosserieën en andere onderdelen.
Polyurethaankit kan ook worden gebruikt voor flexibele verbindingen van kabels (zoals ondergrondse kabels) en het ingieten van elektronische componenten om stof en schokken te voorkomen; Voor thermische isolatiesystemen zoals koelwagens, isolatielagen voor koelcellen en verlijmen en afdichten van containers op lage temperatuur, enz.

Polyurethaankitten zijn over het algemeen onderverdeeld in twee basistypen, één component en twee componenten, één component is het vochtuithardende type en tweecomponenten is het reactieuithardingstype. De eencomponentenkit is eenvoudig aan te brengen, maar de uitharding gaat langzaam; De tweecomponenten hebben de kenmerken van snelle uitharding en goede prestaties, maar moeten tijdens gebruik worden geformuleerd en het proces is ingewikkelder. Beide hebben ontwikkelingsperspectieven.
Afhankelijk van of er vloeibaarheid is, kunnen polyurethaankitten worden onderverdeeld in niet-hangend type en zelfstromend parallel. Het niet-hangende type wordt gebruikt voor verticale oppervlakken, hellende oppervlakken, plafonds en andere gelegenheden, en zal niet verschuiven, glijden of vloeien vanwege het gewicht van de rubberen strip voordat deze uithardt; Terwijl het zelfnivellerende type speciaal wordt gebruikt voor horizontale gelegenheden. Afhankelijk van de eigenschappen na gebruik kan het worden onderverdeeld in niet-droog type, semi-droog type en volledig uitgehard elastomeertype.